ماجرای پیشنهاد غیرمنتظره ارامنه محله سنایی به جانبازان گردان شهادت | ما هم عباس(ع) را دوست داریم
تاریخ انتشار: ۲۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۵۱۵۶۱
همشهری آنلاین-حمیدرضا رسولی: برخی هیئت‌های پایتخت سابقه و قدمت طولانی ندارند اما قصه پا گرفتن‌شان خواندنی است. هیئت عشاق‌العباس که از سال 1378در محله سنایی شکل گرفت همچنین حکایتی دارد. وقتی مصطفی باغبانی از محله یوسف‌آباد به کوچه‌پسکوچه‌های محله سنایی کوچ کرد نمی‌دانست همرزمان قدیمی و جمعی از جانبازان دوران دفاع‌مقدس گرد او جمع خواهند شد و اقلیت‌هایی که در همسایگی آنها زندگی می‌کردند پیشنهاد راه‌اندازی هیئت با همین جمع صمیمی را بدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
داستان یک مراسم مولودی
مصطفی باغبانی از جانبازان 70درصدی دوران دفاع‌مقدس است که 27بار زیر تیغ جراحی رفته اما می‌گوید هنوز هم هر سال برای برپایی مجلس عزاداری امام‌حسین(ع) بی‌تابی می‌کند. باغبانی بعد از نقل مکان به محله سنایی خانه‌اش را وقف هیئت عشاق العباس(ع) کرد و خانه 300متری‌اش در کوچه نهم خیابان سنایی از همان موقع به بیت‌العباس(ع) معروف شد. او اتفاقاتی را که به تأسیس این هیئت منجر شد، مثل قطعاتی پازلی می‌داند که به شکل عجیبی کنار هم قرار گرفت: «سال 1371با یکی از دوستان جانبازم به زیارت حرم امام رضا(ع) رفتیم. آن روز تولد حضرت عباس(ع) بود اما تعداد زائرها کم به‌نظر می‌رسید. از غربت آقا دلمان گرفت و همانجا تصمیم گرفتیم هر سال در روز میلاد حضرت عباس(ع) مولودی بگیریم. چهارم شعبان سال 1372نخستین مولودی را در خانه‌ام گرفتیم و تقریباً 50نفر از جانبازان و همرزمان قدیمی گردان شهادت دور هم جمع شدند.»
دورهمی سنگرسازان بی سنگر
قصه تأسیس هیئت عشاق‌العباس از همین جا شروع شد؛ وقتی رزمنده‌های دلاور گردان شهادت با ویلچر خودشان را به بیت‌العباس(ع) رساندند و خانه مصطفی باغبانی جایی شد برای تجدید خاطرات عزاداری سنگرسازان بی‌سنگر گردان شهادت؛ «وقتی از یوسف‌آباد به محله سنایی آمدیم، آن جمعیت ۵۰ نفری مولودی‌خوانی به 300تا 400نفر رسید. حالا دیگر نمی‌شد آن جمعیت را در یک خانه کوچک دور هم جمع کرد. بنابراین بخشی از خانه شخصی‌ام را به مکانی برای مولودی‌خوانی‌ها اختصاص دادم. برای من و همسرم خانه 100متری هم کافی بود و 200متر از فضای خانه را به حسینیه تبدیل کردیم. نامش را هم گذاشتیم بیت‌العباس(ع). این خانه با همراهی اهالی محله و دوستان جانبازم رنگ و بوی حسینیه را به‌خود گرفت.»
عباس(ع) متعلق به ما هم هست
رزمنده‌های گردان شهادت تا نزدیکی دروازه شهادت پیش رفتند اما شاید تقدیرشان این بوده که بمانند و بیرق عزاداری‌سالار شهیدان را در قلب تهران بالا ببرند. آنها حالا چهارشنبه هر هفته در بیت‌العباس(ع) دور هم جمع می‌شوند تا کنار هم نماز مغرب و عشا را به جماعت بخوانند و زیارت عاشورا را با صوت دلنشین حاج آقا معین‌زاده بشنوند. محله سنایی ساکنان زرتشتی و مسیحی فراوانی دارد و همه آنها پای ثابت مجالس چهارشنبه شب‌های بیت‌العباس(ع) شده‌اند.
همت کن و هیئتی برای عباس راه بینداز!
صحبت حضور اقلیت‌ها در هیئت عشاق العباس(ع) که به میان می‌آید، مصطفی باغبانی به آسمان خیره می‌شود. چند لحظه سکوت می‌کند تا ماجرای پیشنهاد تأسیس هیئت را از لابه‌لای خاطراتش بیرون بکشد: «سال 78یا79که مولودی روز میلاد حضرت عباس(ع) را برپا کردیم، بیشتر از 50نفر از هم‌محله‌ای‌های ارمنی هم آمده بودند. چند دقیقه از شروع مجلس نگذشته بود که یک آقای قد بلند ارمنی با 3نفر همراه وارد شد. سراغ مسئول هیئت را گرفت، من را که دید گفت: «شما مسئول هیئت هستید؟» گفتم من نوکر این هیئتم، لبخندی زد و گفت: «عباس فقط مال شما نیست، مال ما هم هست.» بعد به اتفاق همراهانش وارد بیت‌العباس شد. چند بسته شکلات گران‌قیمت هم به همراه داشت. شکلات‌ها را به مداح‌مان دادم و او هم حین مولودی‌خوانی آن را بین حاضران پخش کرد. 3 روز بعد ماشینم خراب شد و یکی از دوستانم آن را برای تعمیر به مکانیکی نزدیک خانه‌ام برد. چند روزی گذشت و خبری نشد. دوستم که رفت مکانیکی و پیگیر شد مکانیک به او گفت: «بگویید صاحب ماشین بیاید.» وقتی به مکانیکی رفتم ۱۲ نفر از ارامنه محله آنجا نشسته بودند. آنها ماجرای مولودی چند روز قبل را پرسیدند و به من گفتند تو برای دفاع از کشور از جان خود گذشتی و ما دوستت داریم. عباس را هم دوست داریم؛ پس همت کن و هیئتی برای عباس راه بینداز؛ اینگونه بودکه هیئت «عشاق‌العباس» راه‌اندازی شد.»
فرمانده دلیرگردان شهادت
فیلم کوتاه و معروفی که نشان می‌دهد در عملیات خیبر و بعد از حمله شیمیایی دشمن، رزمنده‌ای مثل گلادیاتورها روی زانوهایش افتاده و در همان احوال ماسک خودش را روی صورت یک رزمنده جوان می‌گذارد یکی از نمادین‌ترین لحظات دوران دفاع‌مقدس است. آن رزمنده کسی نبود جز احمد پاریاب؛ فرمانده دلیر گردان شهادت. 20سال بعد از این ماجرا، رزمنده جوان که به مقام و منصب دولتی رسیده بود با همرزم قدیمی‌اش تماس می‌گیرد و می‌گوید بابت این فداکاری می‌خواهم نیمی از اموالم را به نامت کنم. پاسخ احمد پاریاب که در سال‌های بعد از دوران دفاع‌مقدس دنبال درصد جانبازی‌اش نرفت و در خانه‌ای کوچک در ورامین زندگی می‌کرد یک جمله بود؛ آنچه در راه خدا داده‌ام پس نمی‌گیرم. شهید احمدپاریاب 29سال در تنگدستی زندگی کرد اما بی‌نیازترین آدم دنیا بود؛ رزمنده‌ای که غریبانه جنگید، غریبانه زندگی کرد و غریبانه رفت. او یکی از پایه‌گذاران هیئت عشاق العباس(ع) بود که اسفند سال 1391به شهادت رسید.
کد خبر 773919 برچسب‌ها دفاع مقدس ماه محرممنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: دفاع مقدس ماه محرم دوران دفاع مقدس بیت العباس ع گردان شهادت محله سنایی عباس ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۵۱۵۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لزوم ایجاد خانه‌های صنایع‌دستی در فارس
مریم جلالی در مراسم واگذاری تعدادی از اتاق‌های ارگ کریم‌خانی شیراز به پیشکسوتان و اساتید صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی استان فارس گفت: امید است این اقدام در فارس زمینه‌ای شود تا در تمامی ابنیه‌های میراثی حضور و فعالیت هنرمندان صنایع‌دستی را ببنیم.
معاون صنایع‌دستی و هنر‌های سنتی وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی افزود: آنچه امروز در موزه‌ها می‌بینیم، کار دست هنرمندان صنایع‌دستی دیروز است و هنرمندان امروز حافظان و پاسداران میراث فرهنگی ما محسوب می‌شوند.
جلالی در بخش دیگری از سخنانش بر لزوم ایجاد و توسعه خانه‌های صنایع‌دستی تأکید کرد و گفت: ضروری است برای توسعه و ترویج و عرضه درست محصولات دست‌ساز هنرمندان خانه‌های صنایع‌دستی متعددی، چون نمد، منبت، خاتم، شیشه و... ایجاد شود.
او با اشاره انتخاب «محله بالا کفت» به‌عنوان محله هنر و صنایع‌دستی در شیراز گفت: در حال حاضر به‌منظور حفظ میراث فرهنگی، هنر و معماری و صنایع‌دستی نهفته در بافت تاریخی شیراز، «محله بالا کفت» به‌عنوان محله هنر و صنایع‌دستی شیراز تعیین‌شده است و جا دارد در این محله خانه‌های صنایع‌دستی متعددی ایجاد شود تا گردشگری تجربه محور رخ دهد.
معاون وزیر میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری افزود: در محله‌های قدیمی آسیب‌های اجتماعی زیادی وجود دارد که می‌توان از محل مسئولیت‌های اجتماعی وضعیت این محلات را به سازی کرد و با ایجاد فرصت برای هنرمندان در این مناطق صنایع‌دستی را رونق داد.
جلالی در ادامه سخنانش به جهانی و ملی شدن شهر‌ها اشاره کرد و گفت: همواره تأکید کرده‌ام که ملی و جهانی‌شدن شهر‌ها امتیاز نیست بلکه مسئولیت است و اگر مسئولیت خوب انجام نشود ممکن است این امتیاز سلب شود از این روباید مصوبات شورای جهانی صنایع‌دستی ضمانت اجرایی داشته باشند؛ بنابراین گزارش با حضور مریم جلالی معاون صنایع‌دستی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی و محمد ثابت اقلیدی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان فارس و هیات همراه، ۵ اتاق در عمارت ارگ کریم خانی شیراز به پیشکسوتان و اساتید صنایع دستی و هنر‌های سنتی استان فارس به مدت دو سال واگذار شد.
باشگاه خبرنگاران جوان فارس شیراز
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد